Door: Lisa Fluit
Leestijd: 3 minuten
Het knipperende zwaailicht van de politieauto, de nerveuze zwaailichten in je achteruitkijkspiegel en het bonzende geluid van je eigen hartslag. Vervolgens de welbekende blaastest die aantoont dat er te veel alcohol in je adem is aangetroffen met alle gevolgen van dien.
Rijden onder invloed is niet alleen een roekeloze daad, het is een keuze die levens kan verwoesten. Jaarlijks zijn er talloze tragedies te betreuren als gevolg van alcohol in het verkeer. Onschuldige slachtoffers betalen de prijs voor de onverantwoordelijke keuze van een bestuurder.
Artikel 8 van de Wegenverkeerswet 1994 (WVW 1994) stelt het rijden onder invloed strafbaar. Het gaat niet alleen om rijden onder invloed van alcohol maar ook om rijden onder invloed van medicijnen, drugs of een combinatie daarvan.
De wettelijke limiet voor alcoholgehalte in het bloed is 0,5 promille voor ervaren bestuurders (personen met een rijbewijs langer dan vijf jaar) en 0,2 promille voor beginners (personen met een rijbewijs korter dan vijf jaar) en bestuurders onder de 24 jaar. Het is bewezen dat bij een promillage van 0,5% de kans op een ongeval met 40% toeneemt!
Overtreding van deze limieten kan leiden tot zware straffen, variërend van boetes tot gevangenisstraffen. Dit is afhankelijk van de ernst van de overtreding, het alcoholpromillage en eventuele herhalingen van het overtreden van artikel 8 van de Wegenverkeerswet 1994.
In praktijk, wanneer iemand onder invloed rijdt en daardoor een ongeluk veroorzaakt, moet de schade wel worden betaald maar is er geen polis-dekking. Daardoor kan de verzekeraar de betaalde schadevergoeding verhalen op de bestuurder die onder invloed aan het verkeer heeft deelgenomen.
De reden hiervoor is dat verzekeraars een zogeheten alcoholclausule opnemen in hun polisvoorwaarden, waarin staat dat de bestuurder niet is verzekerd wanneer hij achter het stuur is gekropen met meer dan de toegestane hoeveelheid alcohol.
De verzekeraar vergoedt zoals gezegd wel de schade aan de benadeelde partij(en), maar verhaalt deze kosten vervolgens op de bestuurder onder invloed.
De hoogste Nederlandse rechter, de Hoge Raad, is er duidelijk over dat verzekeringsmaatschappijen het recht hebben een dergelijke alcoholclause in hun polisvoorwaarden en dat zij daar in voorkomende gevallen een beroep op kunnen doen.
Drugs en sommige medicijnen kunnen eveneens ernstige gevolgen hebben voor de rijvaardigheid. Net als bij alcohol gelden er strikte wettelijke limieten en zware straffen voor rijden onder invloed van drugs of medicijnen. Deze stoffen kunnen het vermogen om veilig te rijden net zo goed aantasten als alcohol, zo niet meer.
Bij medicijnen betekent een gele sticker dat deze het reactievermogen kunnen beïnvloeden. Een rode sticker houdt in dat bij het gebruik van deze medicijnen rijden niet is toegestaan.
Ook bij medicijnen zonder deze stickers kan bij een hoge dosering het rijden ten zeerste worden afgeraden. Op de website www.rijveiligmetmedicijnen.nl vindt u voor medicijnen en daarbij een rijvaardigheidsadvies.
Vanzelfsprekend is het verboden om onder invloed van drugs aan het verkeer deel te nemen.
De hierboven genoemde alcoholclausule is daarom ook van toepassing als er onder invloed van drugs of medicijnen aan het verkeer wordt deelgenomen.